De bezorgdheid om haar veiligheid sloopte hen. Konden ze dan echt niets doen voor hun dochter?
“De onmacht als je de verhalen van je dochter hoort. Mijn vrouw en ik stonden al een beetje op scherp. Noem het een vaag onderbuikgevoel. Hij leek de ideale schoonzoon. Toch was er iets. We kregen er de vinger niet op."
Dennis en zijn vrouw Ank appten hun dochter Sanne om het uur. De bezorgdheid om haar veiligheid sloopte hen. Konden ze dan echt niets doen voor hun dochter?
Hier aan de keukentafel lieten we onze dochter Sanne vaak praten. Koffie erbij. Gewoon haar verhaal horen. Zonder oordeel. Op een gegeven moment vertelt ze: ‘Pa, het gaat toch niet helemaal goed’. Dus wij informeren voorzichtig: ‘O wat dan?’
‘Hij is vrij dominant en alles moet wel echt gaan zoals hij gepland heeft. Als ik dan afwijk, wordt hij boos. We hebben vaak ruzie. Ik weet precies wat hij gaat doen en zeggen. Ik ben hem aan het pleasen. Eigenlijk ben ik al een tijd mezelf niet meer als ik bij hem ben.’
‘Inderdaad’, zei ik. ‘Pleasen is niks voor jou. Zo kennen wij je niet.’ Wij vertellen elkaar gewoon hoe het zit. Nuchter. Dat zit in onze aard.
‘Pa, weet je nog van die wandeling laatst? Met hem en zijn moeder. Vlakbij Zwolle. Hoe hij toen zei: ‘Weet je wat, we lopen daar naar links’. Daar hadden wij geen zin in. We wilden naar rechts, langs een ander pad. Dat werd een hevige ruzie. Over niks eigenlijk. Hij ging dreigen: ‘Als je nu niet naast mij wil lopen, hoef je straks ook niet mee te rijden. Je weet het toch zo goed? Zie maar dat je zelf thuiskomt.’ Toen hebben jullie mij nog opgehaald helemaal vanuit Waterland.’
Dus ik zei: ‘Sanne, laten we één ding afspreken: wij zijn er voor jou. Blijf ons alles vertellen. En geef meteen een seintje als hij zijn handen niet meer thuishoudt.’
Natuurlijk gaf dit spanningen tussen mijn vrouw en mij. Ank zat al veel eerder dan ik op de lijn van ‘Ze moet bij hem weg. We gaan erheen’. Maar wat bereik je dan? Dan heb je met hem gepraat, je bent weg en wie zit er dan mee? Precies, je dochter. Dat wil je dus niet.
Je bent als ouder gespannen. Je probeert jezelf gerust te stellen door regelmatig contact te hebben met je dochter. Om te horen dat het nog goed gaat. Want ze zeggen ‘geen bericht is goed bericht’ maar in dit geval is dat natuurlijk niet zo. Je hebt het liefst elk uur een appje of een belletje. Die bezorgdheid sloopt je.
Op een dag viel alles op zijn plaats. Wij zaten hier met Sanne in onze tuin. Aan de koffie, spritskoekje erbij. Gezellig in het zonnetje. Je moet weten: ik zat mijn tong altijd af te bijten, probeerde niet belerend te zijn. Zegt Ank opeens: ‘Sanne, wanneer stop je nou met hem?’ Ik schrok ervan. ‘Ho, ho’, dacht ik en ik greep me vast aan de rand van de tafel. Maar er brak iets open in haar gezicht en we zagen dat ze er helemaal klaar mee was. Dat had Ank haarfijn aangevoeld. Sanne bevestigde: ‘Ja inderdaad, jullie hebben gewoon gelijk. Ik moet er ook mee stoppen. Het is klaar. Ik vertrek.’”
Voel je je onveilig? Ben je bang voor je partner? Of wordt er thuis gescholden of met spullen gegooid? Dan kun je te maken hebben met huiselijk geweld of kindermishandeling. Deel jouw zorgen en zoek hulp.
Bel of chat gratis met Veilig Thuis: 0800-2000. Het Advies- en meldpunt voor kindermishandeling en huiselijk geweld.